Zo’n dertig jaar geleden. Mijn vrouw werkt. Ik ben met mijn dochter van vier een dagje in Blijdorp. Na de dieren belanden we in de overvolle speeltuin.
Ik let even niet op en ben haar kwijt. Radeloos ren ik rond en zoek ik haar overal. Tot ik haar, in mijn beleving veel te laat, op een toestel zie zitten.
“Ha, ha, je kon me niet vinden”, zegt ze en ik ben woedend. Ik neem mijn huilende dochter mee naar de auto, waar ik een bekeuring onder de ruitenwisser vandaan haal. In de achteruitkijkspiegel zie ik haar vragende, betraande gezicht.
“Ik was bang dat ik je kwijt was”, zeg ik. “En ik wilde zeker weten dat je veilig was.”
“Ik was blij in de speeltuin”, zegt mijn dochter. “Ik wilde verstoppertje spelen met jou.”
We omhelzen elkaar en zeggen: “Ik hou van jou”. Daarna koop ik een ijsje en snoep voor haar om het schuldgevoel van mijn woede af te kopen. Zij vindt het allang best.
Onbewust hebben mijn dochter en ik geweldloos, of verbindend gecommuniceerd. We hebben de oordelen over onszelf en de ander vertaald. Omgedacht. In wat we voelen en in wat we onder die gevoelens nodig hebben. Wat onze behoeften zijn.
Wie over deze theorie alles wil weten leest het boek ‘Geweldloze Communicatie’ van de Amerikaanse psycholoog Marshall Rosenburg (1934-2015) dat nog steeds een enorme invloed heeft op hoe we vijandigheid kunnen verminderen en relaties kunnen versterken.
In mijn tiende Bobcast spreek ik over Rosenberg en over zijn baanbrekende en nog steeds actuele theorie met Susana Rusch, een door Rosenberg zelf gecertificeerde trainer in Geweldloze Communicatie (www.unfoldingimages.com).
Elk verhaal dat je maakt is een lens waardoor je naar de wereld kijkt. Wie een rode zonnebril draagt vindt dat sneeuw rood is.
Geweldloze communicatie is dus bepaald niet voor watjes. Je hebt er moed voor nodig om open te staan voor een andere bril, een ander verhaal. De durf om door veilige aannames, verhalen en andere belemmerende gedachten heen te kijken om te ontdekken waar het bij jou en de ander wérkelijk om gaat.
Wie dat kan ervaart uiteindelijk onbeschrijfelijke vrede en lost ieder probleem op. Zelfs zonder ijs en snoep.
• Ik vroeg AI om een plaatje te maken met de prompt: ‘geweldloze communicatie Marshall Rosenberg en dit is het resultaat.
