Oegstgeest heeft zijn eigen Dorpslab. Wie daarbij een geheimzinnige ruimte met reageerbuizen en onduidelijke, borrelende vloeistoffen en mensen in witte uniformen met strakke koppen associeert, heeft het mis.

Ze heeft gelijk: ons huis schreeuwde om een kat.
Een kat die languit in de bank ligt te slapen, die in de vensterbank zit te spinnen, die op mijn bureau doezelt, in de tuin een vlinder achterna zit, voor de houtkachel dut, uit de pannen likt, kikkers en knikkers narent, tegen je miauwt als je uit werk komt, aan je voeteneind slaapt waardoor je niet op je andere zij kan draaien...